Ευρώ και αντικειμενικός σκοπός

Για να νικήσεις πρέπει να ξέρεις τι αναζητά ο αντίπαλος.

-Ποιος είναι ο Αντικειμενικός Σκοπός του!

Στην περίπτωση μας η ευρωζώνη από την αρχή της κρίσης αναζητά σταθερότητα και πληρώνει για αυτήν όσο όσο.

Εμείς όμως, ούτε καν έχουμε καταφέρει να δούμε την Ευρωζώνη ως διαπραγματευτικό μας αντίπαλο. Πόσο μάλλον να δούμε τον ΑΝΣΚ που έχει θέσει. Τώρα μόλις ξεκινάμε να σκεφτόμαστε προς τα εκεί αλλά όχι όλοι μαζί. Κάποιοι βλέπουν ακόμη έναν εταίρο στην αντιμετώπιση της κρίσης πουπροκαλούν οι αγορές. Όμως τελικά είναι ο αντίπαλος με τον οποίο σύντομα θα διαπραγματευτείς υποτίθεται! Αλλά ας δούμε τα γεγονότα:

Η συντεταγμένη χρεοκοπία μας που μας συνέβη εντός ευρώ, πιστοποιήθηκε ως χρεοκοπία από το  PSI. Ο όρος συντεταγμένη αφορούσε τις συνέπειες για τα υπόλοιπα μέλη του ευρώ. Με την θυσία κάθε είδους εγχωρίου αποθεματικού, οι συνέπειες αυτές κρατήθηκαν σε μηδενικά  επίπεδα.  Η συντεταγμένη χρεοκοπία συνεχίζεται ακόμη και τώρα, και λαμβάνει χώρα ως τέτοια  για να μην προκαλέσουμε εμείς πρόβλημα σταθερότητας του ευρώ.

Όμως όλα αυτά δεν απέδωσαν  τίποτα, όπως και δεν απέδωσε τίποτα από το Μνημόνιο και μετά καθώς η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να θέσει το παραμικρό αίτημα όλο αυτό το διάστημα. Δεν έχει καταφέρει καν να δει την Ευρωζώνη ως διαπραγματευτικό  αντίπαλο. Ούτε καν χρονική επιμήκυνση δεν τολμά να ζητήσει και  ούτε λόγος για ποιοτική χαλάρωση.  Θα αποδεχτεί την μοίρα της και τον χαρακτηρισμό της απαξιωμένης χώρας, μη δυνάμενη να αντιληφθεί ότι το ευρώ και η σταθερότητα τους είναι το όπλο μας. Όμως όλοι οι άλλοι δεν είναι χαζοί και το ξέρουν!

Μοιραία έρχεται λοιπόν η πρόταση για συντεταγμένη έξοδο από το ευρώ. Ίσως μάλιστα να παρουσιαστεί ως επιτυχία.

Η πρόταση όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ εδώ, δεν έχει στόχο προφανώς το καλό της Ελλάδας άλλα την σταθερότητα του ευρώ. Ο όρος συντεταγμένη θα αφορά και πάλι τις συνέπειες για τα υπόλοιπα μέλη του ευρώ και όλο αυτό θα οδηγήσει σε συντεταγμένη απομείωση όλων των αξιών που βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος. Κι όλα αυτά χωρίς να υπάρξουν συνέπειες για τα υπόλοιπα μέλη του ευρώ. Ίσως μάλιστα να υπάρξουν ευκαιρίες.

Και είναι εκπληκτικό το πως έχουμε καταφέρει να μετατρέψουμε την σταθερότητα του ευρώ  από δικό τους άγχος σε δικό μας πρόβλημα. Είναι εκπληκτικό το πως δεν μπορούν οι πολιτικοί μας να φερθούν ούτε καν όπως ένας δήμαρχος που κατεβαίνει στην Αθήνα με μια αγκαλιά αιτήματα.

Η λογική λέει ότι μετά την χρεοκοπία μας αυτοί θα έπρεπε να τρέχουν για να μας σταθεροποιήσουν με κάθε κόστος, ώστε να μην τιναχτεί στο αέρα το οικοδόμημα. Και είναι αλήθεια ότι από την αρχή της κρίσης ότι  τους είδαμε να προσπαθούν να  περιορίσουν το όλο θέμα στην Ελλάδα και να σταθεροποιηθούν. Και ΔΕΝ πουλήσαμε ακριβά αυτή την σταθερότητα που τους προσφέρουμε αυτοθυσιαζόμενοι αποδεχόμενοι το Μνημόνιο του ΓΑΠ. Μάλιστα φωνάζαμε ένα γύρω ότι μας έσωσαν ενώ ερχόταν το ΔΝΤ.

Τους είδαμε να κάνουν PSI, και να προσπαθούν να το κρατήσουν  εσωτερικά για να παραμείνουν και πάλι σταθεροποιημένοι. Όμως και πάλι ΔΕΝ πουλήσαμε ακριβά αυτή την σταθερότητα που τους προσφέρουμε αυτοθυσιαζόμενοι. Πανηγυρίζαμε πάλι αυτή την φορά για το PSI…

Τους είδαμε να υποχωρούν στις 29 Ιουνίου  μπροστά σε Ραχόι και Μόντι, διότι και πάλι ο στόχος τους ήταν να παραμείνουν “σταθεροποιημένοι”. Όμως καμιά “επαφή” δεν έπιασε η Ελληνική Ελίτ που συνέχισε να κοιμάται με τα τσαρούχια.

Τους είδαμε να προσπαθούν με δηλώσεις και τσαπατσουλιές  τον τελευταίο μήνα να κρατήσουν σταθερό το ευρώ… Μυρωδιά δεν πήρε  ο “Βλάχος” για άλλη μια φορά.  Μάλιστα σήμερα αντί να διαπραγματευόμαστε την σταθερότητα τους  και τα σχετικά  με αυτή…

τους δίνουμε και 11.5 δις γιατί είμαστε large μαζί με όλα τα άλλα.

Και μέσα σε αυτό το ρεσιτάλ ηλιθιότητας βγαίνει η ΧΑ και σου μιλά για   φυλετικο -ελληνική ανωτερότητα. Δεν παιζόμαστε φίλε μου…

Πηγή

Ετικέτα: Euro, Eurocrisis, Eurozone, Χρεοκοπία

Posted in: Απόψεις, Οικονομία